کد مطلب:35877 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا منظور از شرك فقط بت پرستي است؟

قرآن مجيد بيش از هر مسأله اي روي شرك تكيه ميكند و از آن نكوهش مينمايد.
شرك به آن صورت كه در زمان نزول قرآن رايج بود در پرتو تعاليم اسلام از سرزمين هاي ما رخت بر بست و جامعه اسلاميرا از بت پرستي پيراسته ساخت.
اما گاهي در جامعههاي اسلاميشرك به صورت ديگر جلوه كرده و جاي آن شرك كهن را ميگيرد، در اين جا هرچند از پرستش بت چوبي و فلزي يا اجرام آسماني خبري نيست ولي بت در اينجا، به صورت مقام و منصب، پول و ثروت، مد و تجمل و ديگر هواها و هوسها در ميآيد همگي از شاخههاي خود پرستي و نفس پرستي است.
قرآن مجيد درباره اين افراد ميفرمايند: «اَرَاَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ اِلهَهُ هَواهُ» فرقان/43
[آيا كساني را كه بت آنها هوي و هوس آنها است ديدي]، زيرا آنان مقام، پول، جاه، و شهرت را آنچنان ميخواهند كه در مقابل آنها به سر حد معبود خشوع و تلاش ميكنند.
آنان بهاندازه اي به مقام هوي و هوس علاقه دارند كه تصور ميكنند پول و قدرت ظاهري همه كاره است و اگر اين مسائل مادي از دست آنها گرفته شود، دوران بيچارگي آنها آغاز ميگردد، از اين جهت، مقام، قدرت، ثروت و پول را بسان يك معبود ميپرستند و حيات و زندگي را در گرو آنها ميدانند.
يك چنين افراد تمام فضائل اخلاقي را فداي بت هائي به نامهاي: قدرت، شهرت، جاه و مال و … مينمايند و همه اصول انساني را فداي آنها ميسازند، جنگهاي بين المللي اول و دوم علتي جز هوي پرستي يك مشت توسعه طلب، نداشت كه بر اثر جاه طلبي آنها ميليونها نفوس از بين رفت.
سقوط چنين افراد نفس پرست از مقام انسانيت قطعي است، سقوطي كه از انسانيت اثر باقي نميماند.
شايد آيه زير اشاره به مطلب فوق باشد:
«وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللهِ فَكَاَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ اَوْتَهْوي بِهِ الرّيحُ في مَكانٍ سَحيقٍ» حج/31
[كسي كه جز خدا را ميپرستد (خواه بت باشد يا نفس و مقام) مانند اين است كه از آسمان سقوط كند و در فضا، بدن او طعمه پرندگان شكاري گردد، و يا طوفاني او را به قعر دره اي عميق پرتاب كند.]

---

: آية الله جعفر سبحاني
مربي نمونه